Κακώσεις των μηνίσκων

Οι μηνίσκοι του γόνατος είναι δύο ελαστικοί μαλακοί σχηματισμοί που τραυματίζονται εύκολα, λόγω ακριβώς αυτής της μαλακότητάς τους

Οι μηνίσκοι (έσω και έξω) του γόνατος είναι δύο ελαστικοί μαλακοί σχηματισμοί «σαν μισοφέγγαρο» εντός της άρθρωσης, που σκοπό έχουν κυρίως την προστασία των δυο οστών (μηρού και κνήμης) από την ταχεία φθορά. Λόγω αυτής της «μαλακότερης» σύστασής τους από το οστό, υπόκεινται σε φθορά και κακώσεις εύκολα, με αποτέλεσμα να είναι πολλοί οι ασθενείς που βλέπουμε στο ιατρείο με βλάβες των μηνίσκων. Δύο είναι οι συχνότερες κακώσεις τους: η οξεία ρήξη, αποτέλεσμα ενός συνήθως αθλητικού τραυματισμού σε έναν νέο ασθενή η χρόνια φθορά από κακή στάση σώματος, βαθιά καθίσματα, αυξημένο σωματικό βάρος κα. σε ασθενείς μεγαλύτερης ηλικίας Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν πόνο και παρεμπόδιση της φυσιολογικής κίνησης του γόνατος, και απαιτείται κλινική εξέταση από ορθοπεδικό και συχνά απεικόνιση με μαγνητική τομογραφία. Ανεξαρτήτως μηχανισμού κάκωσης, και εκτός ελαχίστων περιπτώσεων, όπου ο μηνίσκος κόβεται σαν «χερούλι κουβά» (bucket-handle) οπότε χρήζει χειρουργικής αντιμετώπισης απευθείας, όλοι οι ασθενείς δικαιούνται ένα μικρό διάστημα εντατικής και συγκεκριμένης συντηρητικής θεραπείας. Σε περίπτωση μη βελτίωσης των συμπτωμάτων (σχεδόν 50%) οι ασθενείς αντιμετωπίζονται χειρουργικά. Η χειρουργική θεραπεία περιλαμβάνει την αρθροσκοπική μερική μηνισκεκτομή κατά την οποία αφαιρείται το ελάχιστο δυνατό τμήμα του φθαρμένου μηνίσκου, ενώ διατηρείται το υπόλοιπο υγιές που προστατεύει την άρθρωση. Σε ορισμένες επιμήκεις ρήξεις είναι δυνατή η συρραφή του τμήματος του μηνίσκου, κάτι εξαιρετικά επιθυμητό γιατί έτσι δεν αφαιρείται κανένα τμήμα του. Τέλος, η σύγχρονη ιατρική τεχνογνωσία μας δίνει τη δυνατότητα σε κάποιες περιπτώσεις να πραγματοποιούμε ακόμη και μεταμόσχευση ολόκληρου του μηνίσκου. Τα αποτελέσματα των αρθροσκοπικών επεμβάσεων στους μηνίσκους, όταν πραγματοποιούνται από ειδικευμένους ορθοπεδικούς, είναι άριστα και ο ασθενής εξέρχεται την ίδια ή την επόμενη μέρα από το νοσοκομείο, χρησιμοποιώντας για λίγες ημέρες στήριξη για τη βάδιση, ενώ επιστρέφει στις δραστηριότητες εντός μιας εβδομάδας και στον αθλητισμό σε ένα με ενάμιση μήνα.